Rezydencja pewnego arystokraty

Administrator

Tamashi ocknął się dopiero w chwili, kiedy usłyszał, że powóz został podprowadzony pod drzwi posiadłości. Wsiadł do niego Shanae z jakimś mężczyzną, a potem odjechali. No cóż, Tamashi zaczął się w tym wszystkim poważnie gubić, a mimo to, postanowił śledzić ich dalej.

W drodze do jednej z siedzib Ostrzy, zostali napadnięci. Kallen spokojnie wyszedł z powozu i pozwolił 10 napastnikom mierzyć do siebie mieczami. Uśmiechnął się pod nosem.
- Shanae - mruknął tylko. Chłopak nagle wyskoczył z powozu, zabijając pierwszego napastnika. Szybko i sprawnie pozbył się też reszty, która nawet nie zorientowała się, co się stało. Poruszał się z gracją i zwinnością, na koniec uśmiechając się delikatnie. Spojrzał na ojca, a ten tylko kiwnął mu głową. Wsiedli do powozu.
Udali się do jednej z siedzib Ostrzy, która była przeznaczona dla klientów. W końcu musieli jakoś się do nich dostać. Dzięki temu, klienci mogli też pooglądać sobie ewentualnie trening i wybrać kto ma dla nich pracować.

Administrator

Tamashi nie sądził, że Shanae jest aż tak sprawny. Oczywiście, wiedział to i owo o wampirach, ale co innego, gdy zobaczy się ich w akcji. Młodzieniec pozabijał wszystkich, jakby byli kukiełkami w jego chorej zabawie. To zdecydowanie nie podobało się smokowi. Nie lubił bezsensownej przemocy, a tym bardziej przemocy tak daleko posuniętej. Westchnął, gdy zobaczył następny przystanek chłopaka. Ponownie usiadł na jednym z drzew, przyglądając się wszystkiemu wokół.

Wyszli z powozu. Shanae przeciągnął się, mrucząc. Jego ojciec już skierował się do środka, mijając się z jakimś pół-czortem. Podbiegł on do młodszego wampira i złapał go w pasie, okręcając się w okół własnej osi.
- Shan! Wreszcie! Wracasz już? - powiedział, a wampir uśmiechnął się lekko, głaszcząc go po imponujących rogach.
- Postaw mnie na ziemię - mruknął, a ten posłuchał. Nie przeszkadzało mu to jednak wbić się w usta chłopka z pomrukiem. Ten oddał pocałunek, jednak szybko wywinął się z objęć czorta.
- Mówiłem ci już, nie zapędzaj się - mruknął, odwracając się i odchodząc. Głupio mu było po raz kolejny odpychać uczucie pół-czorta, jednak nie mógł sobie pozwolić na emocjonalne zbliżenia. No i... Jego myśli zaprzątał teraz ktoś inny.

Administrator

Tamashi warknął pod nosem, widząc zaistniałą sytuację. No cóż, to nie wyglądało na kolejne zadanie, a na powrót do domu. Jakby witał się z tym czortem po długiej nieobecności. A czego się spodziewałeś? - mruknął do siebie w myślach, odwracając głowę. Nie chciał dłużej patrzeć na to, co wyrabiał wampir. Smok chciał, aby Shanae wrócił z nim do wierzy. I choć często irytowało go towarzystwo tego bachora, to już się do jego obecności przyzwyczaił.

Shanae ochrzanił siebie w myślach. Nie miał przecież powodu, by się ograniczać. A z drugiej strony...
Olać to! pomyślał, odwracając się tuż przy bramie. Spojrzał na rogatego, stojącego tam, gdzie go zostawił z trochę smutną miną.
- Chodź, słońce! Pokażesz mi, czy nauczyłeś się w tej dziedzinie czegoś nowego - zawołał do niego, uśmiechając się drapieżno-pociągająco i przesuwając sugestywnie językiem po górnej wardze.
Zawsze mógł powiedzieć, że rogaty kolega źle go zrozumiał, czyż nie?

Administrator

Tamashi zacisnął pięść, patrząc na Shanae ze złością. Czuł zazdrość. Chciał rzucić się na "to coś rogate" i wyrwać mu włosy wraz ze wszystkimi członkami. Odwrócił jednak wzrok i prychnął pod nosem. Postanowił się nie przejmować. Nic go to nie obchodzi i koniec. Shanae będzie się puszczał z kim zechce, a jemu nic do tego. Oczywiście, gdyby Smok bardziej panował nad swoimi emocjami, wiedziałby, że takie zachowanie nie oznacza puszczalstwa.

Poczekał, aż każdy wejdzie do środka i zeskoczył na ziemię. Rozprostował skrzydła, nie patrząc na posiadłość i wzbił się w powietrze. Wracał do wieży, nie miał zamiaru już na nic więcej patrzeć.