Klasa Nauk ścisłych

Nauczyciele

- Chciałbyś komuś usługiwać? - Spytał, unosząc brew. W sumie, wolał nie wiedzieć co miał na myśli ten dziwnie wyglądający młodzieniec.

Zszedł ze stolika i podszedł do okna, spoglądając na zanurzone w popołudniowym słońcu drzewa.

- Wolę się nad tym nie zastanawiać, bo jeszcze wymyśliłbym coś lepszego od mojej posady. A tu mi wystarczająco dobrze.

Dom Smoka

-Owszem, profesorze, w dość specyficzny sposób.- zachichotał, drapiąc się umalowanymi paznokciami po brwi.

Zmrużył oczy, podążając wzrokiem za sylwetką elfa.

-Ale musiałby być to ktoś pociągający i zdecydowany. Jeśli się pan nie męczy, w porządku.- dodał po chwili.- Ale i tak myślę, że marzenia spełniać warto.

Nauczyciele

- Jeśli tylko są możliwe, to owszem. - Rzekł elf, opierając łokcie na parapecie i mrużąc oczy w ciepłych promieniach słońca. Przyglądał się przez chwilę koronom drzew, kołyszących się na łagodnym wietrze, oraz stadu ptaków, jakie właśnie odlatywały z pobliskiej sosny. Uwielbiał ten krajobraz. Nawet jeśli czasem nużyło go nauczanie, widok za oknem wszystko mu rekompensował.

W końcu odwrócił twarz w stronę chłopaka.

- Coś jeszcze ci wytłumaczyć, czy mogę już zamknąć salę i sobie pójść? - Spytał.

Dom Smoka

-Tak, tak!- zreflektował się szybko.- Może profesor zamknąć, nie chcę zabierać panu więcej czasu.

Włożył swą książkę do skórzanej torby i zeskoczył z ławki. Poprawił ubranie, obserwując elfa. Był nadzwyczaj... zmęczony życiem. Znudzony. Przynajmniej takie sprawiał wrażenie.

-Obawiam się jednak, że będę częściej wpadał do pana na dodatkowe zajęcia.- zachichotał.- Ten przedmiot to dla mnie czarna magia.

Nauczyciele

- W porządku. Jeśli czegoś nie będziesz rozumiał, od razu pytaj. Myślałem nad tym, aby niektóre zajęcia przeprowadzić na łonie natury... Ale nie wiem, czy dyrektor wyraziłby na to zgodę. No cóż, jeszcze się zobaczy. - Elf klasnął w dłonie, po czym podszedł do swojego biurka. Wziął stamtąd plik papierów i skierował się do drzwi.

- Zgłodniałem, jak dobrze, że niedługo podwieczorek.

Dom Smoka

Omoshiroi z entuzjazmem zrównał się z nauczycielem.

-Też się cieszę. Nie jadłem obiadu...- zajęczał.- Ale trudno. Dobrze, że podwieczorki są tak obfite i dobre.- zachichotał.

Otworzył elfowi drzwi i puścił go przodem.

-Jeśli chodzi o te zajęcia wyrównawcze...- zaczął.- Mam pana szukać codziennie o tej samej porze?

Nauczyciele

- Och, to niedobrze. Nie powinieneś się głodzić. I tak już wyglądasz... Bardzo szczupło. - Dokończył elf, nie mogąc znaleźć odpowiedniejszego słowa. - A jeśli chodzi o zajęcia, to owszem. Chyba, że któregoś dnia nie będzie ci odpowiadała godzina, to możemy się umówić o innej porze, jeśli nie będę miał wtedy nic do roboty.

Caldin przekroczył próg i znalazł się na korytarzu.

- Muszę jeszcze odnieść to do gabinetu. Do zobaczenia na podwieczorku.

Dom Smoka

-Do zobaczenia, panie profesorze.- powiedział, uśmiechając się miło.

Zamknął drzwi i potknął się o podwinięty dywan. Wyłożył się jak długi na podłodze, łapiąc się przy tym kartek nauczyciela. Porozsypywały się one dookoła niego.

-O matko!- zapiszczał, wstając szybko.- Bardzo pana przepraszam!- Schylił się i zaczął zbierać porozwalany plik papierów.- Proszę mi wybaczyć, nie chciałem dokładać panu roboty.

Choć trochę bolało go prawe biodro, nie narzekał.

Nauczyciele

Caldin stłumił w sobie wybuch śmiechu i pozwolił sobie tylko na rozbawiony uśmiech. Ukucnął obok ucznia i też zaczął zbierać kartki.

- Ależ nic się nie stało. To i tak ma iść do dyrektora, sam ułoży to sobie w kolejności... Przynajmniej dziadzio będzie miał co robić.

Mężczyzna przeniósł wesołe spojrzenie na chłopaka i trochę spoważniał, widząc ledwie dostrzegalny grymas bólu, malujący się na jego twarzy.

- A z tobą, wszystko w porządku? Coś cię boli? - Zapytał.

Dom Smoka

-Nie, nie!- zawołał trochę zbyt głośno.- Nic mi nie jest.

Gorączkowo zbierał papierzyska, czując jak soczyste rumieńce wpływają mu na twarz.

-Tak mi wstyd...- zajęczał, wstając wreszcie.- Na prawdę mi przykro. Teraz jestem pana dłużnikiem, profesorze.

Pochylił lekko głowę i ugiął jedno kolano, zakładając go za drugie.

Nauczyciele

- Na pewno? - Caldin przyglądał mu się z uwagą. - Jeśli tak, to powinieneś udać się do skrzydła medycznego.

Westchnął i sięgnął po ostatnią kartkę, akurat w tym samym momencie, co ciemnowłosy chłopak. Chwycił papier w palce, przypadkowo dotykając przy tym jego dłoni. Spojrzał na niego krótko, a potem położył kartkę na kupce innych.

- I naprawdę, nic się nie stało. - Dodał cicho.

Dom Smoka

Omo wyprostował się powoli, widząc wahanie nauczyciela.

-Nie, naprawdę...- zapewnił szeptem.- To tylko niewielkie stłuczenie, ale dziękuję za troskę.

Spojrzał na niego jakoś inaczej i ponownie się zarumienił. Odwrócił głowę i podał mu ostatni plik kartek.

Poprawił swoją torbę wiszącą mu na ramieniu i ukłonił się nisko.

-Jeszcze raz przepraszam.- powiedział.- Do zobaczenia na podwieczorku.

Nauczyciele

Caldin przyglądał mu się przez chwilę. Potem przycisnął do siebie dokumenty i skinął głową chłopakowi.

- Do zobaczenia. - Powiedział i obrócił się na pięcie, odchodząc korytarzem.

Shanae zamrugał, gdy usłyszał smoka. Spojrzał na niego ze zdziwieniem, gdy ten pociągnął go do klasy. Syknął, gdy już znaleźli się w środku. Szarpnął lekko ręką.
- Ej! Co jest? - powiedział, obserwując go z mieszanką zdziwienia i zaciekawienia.
Ale ja nic nie zrobiłem!

Administrator

Tamashi bez zbędnych wyjaśnień, pchnął Shanae na drzwi, przyciskając go do nich własnym ciałem. Wepchnął mu rękę pod koszulkę, od razu dopadając do sutka.

-Widziałem cię - wycharczał, wkładając mu palce wolnej ręki do ust. - Gdy migdaliłeś się z tym wybrykiem natury.

Zacisnął rękę na piersi wampira, drapiąc ją. Ugryzł go w płatek ucha i pociągnął w duł.