Ukryta sala

Dom Jednorożca

Mało kto jest na tyle ciekawski, by obchodzić rzeźbę przedstawiającą symbole domów dookoła.
Jednak nieliczni mają możliwość odkryć tajemne wejście. Na ogonie smoka znajduje się mała, ledwo zauważalna dźwignia. Po użyciu jej część ściany przesuwa się, ukazując ukryte pomieszczenie.

Jest to średniego rozmiaru pomieszczenie, które najwyraźniej niegdyś było czyjąś komnatą. Ogromne łóżko dumnie stoi przy prostopadłej ścianie, a tuż na przeciw niego stoi sekretarzyk i niewielka szafa. Brak tu arcydzieł sztuki, za to pod ścianami ustawione są regały - niegdyś prawdopodobnie wypełnione książkami, teraz jednak całkowicie puste.
Wokół unosi się kurz i jest dość duszno. Pokój nie jest najczystszy.

Ma za to jeden, niezaprzeczalnie przydatny plus - mało kto wie o istnieniu tego miejsca.

Dom Feniksa

Tameari leżał na łóżku z zamkniętymi oczami. Jedną rękę miał położoną na brzuchu, drugą zaś opierał nadgarstkiem na czole. Trzymał w niej coś podobnego do współczesnego papierosa, tlące się delikatnie. Obok niego leżał skórzany pojemniczek z większą ilością takich "cosiów".

Wywietrzył pokój mocą, jednak nie miał zamiaru bawić się w sprzątanie. O ile pozbył się kurzu z podłogi i łóżka, o tyle reszta mebli nadal posiadała szary puch.

Chłopak leniwie przesunął dłoń do ust, zaciągając się fajką i wydmuchując po chwili szarawy dym. Zastanawiał się, czemu ma na ramionach siniaki, a gdy się obudził, miał też krew pod paznokciami i na brodzie. Próbował sobie przypomnieć, co się działo, ale w pewnym momencie miał po prostu czarną lukę.

Nie czuł jednak bólu w tyłku, więc podejrzewał, że nie uprawiał z nikim seksu. A przynajmniej nie był na dole, a to już sukces. Prychnął cicho, znów się zaciągając. Jak mógł być tak głupi i nieodpowiedzialny, by brać takie rzeczy od nieznajomego?! Mika...

Chłopak uśmiechnął się nagle pod nosem. Właśnie, Mika.

A właściwie - Mika i ten jego cholernie seksowny głos.

Pokręcił głową, wyrzucając z niej takie rozmyślania. Facet go naćpał, "uprowadził" i zostawił na pastwę jakiś zboczeńców, a on myśli tylko o tym jego głosie i kilku chwilach uczucia wolności...! Przecież to niedorzeczne!

Dom Bazyliszka

Chłopak szedł ze sporą torebką dragów do miejsca, gdzie nikt nigdy nie mógł go znaleźć. Niewiele osób wiedziało o tym miejscu, a on miał ochotę położyć się w samotności, naćpać i trochę się nad sobą poużalać, co nie zdarzało mu się często.

Wszedł do pomieszczenia, upewniając się, że nikt go nie zobaczył. Sapnął zaskoczony, gdy zastał tam tego chłopaka, którego ostatnio widział... Gdzie on go właściwie widział?

-Nie wiedziałem, że ktoś zna to miejsce - mruknął, podchodząc do łóżka i rzucając na nie woreczek.

Miał na sobie o dziwo dobre, ciemne spodnie i długą, szeroką, podziurawioną bluzkę. Na nogi wsunął swoje zwyczajowe buty.
Wampir wpakował się na łóżko, siadając obok Raczka.

Dom Feniksa

Cholera... Ze wszystkich!

Chłopak otworzył leniwie oczy i spojrzał na mężczyznę ze złośliwym uśmieszkiem.
- Cóż, Mika, nie ty jeden potrzebujesz czasem się "ukryć" - odparł w miarę łagodnie, znów wsuwając fajkę między wargi i zaciągając się głęboko. Przeniósł spojrzenie na sufit, na bieżąco wietrząc pomieszczenie.

Miał na sobie ciemnofioletowe spodenki, kończące się w połowie uda. Skórzane paseczki ze srebrnymi klamrami łączyły spodenki z czarnymi nogawkami, zaczynającymi się odrobinę nad kolanami i zasłaniające zgrabne butki na obcasie. Bluzka w kolorze lawendy przylegała ciasno do ciała chłopaka, kończąc się kilka centymetrów nad spodenkami. Miała doszyte o kilka tonów ciemniejsze pasy, oplatające luźno obcisły materiał. Zwyczajowe rzemyczki, [link widoczny dla zalogowanych] na serdecznym palcu prawej ręki i [link widoczny dla zalogowanych] w kształcie smoka nikogo nie powinny już dziwić, tak samo jak cienki, ćwiekowany pasek.

Dom Bazyliszka

Chłopak popatrzył na trzymane przez chłopaka, tlące się... Coś i prychnął. Złapał go za dłoń i przycisnął ją do pościeli, by zagasić trzymaną przez niego fajkę.

-Przyniosłem fajniejsze rzeczy - mruknął, kładąc się obok niego na brzuchu i położył przed sobą woreczek.

Wyjął z niego dwie czarne kulki.
Czarne były tymi, które były najsłabsze, potem były czerwone, fioletowe i błękitne. Kulki o srebrnym kolorze można spokojnie nazwać istną.... Apokalipsą.

Dom Feniksa

Wampir syknął, czując dotyk na nadgarstku. Otworzył oczy, przekręcając się na bok, niemal stykając się torsem o ramie starszego. Spojrzał na kulki i pokręcił głową.
- Cieszę się - odparł lekko ironicznie, układając głowę na zgiętej ręce. Obserwował starszego, bawiąc się drugą ręką klamerką przy spodniach.
- "Mika" to skrót od...? - zapytał ciekawie, sięgając jednocześnie po kilka kartek, leżących tuż obok woreczka starszego. Uśmiechnął się nikło, przewracając na plecy i pstrykając palcami w podpis "Tęsknię za tobą, Tamanea" na jednej z kartek. Odłożył je zaraz obok fajek, odwracając zapisaną stroną do dołu.
- Masz ciekawe tatuaże - stwierdził spokojnie, wracając spojrzeniem do wampira.

Tak, najwyraźniej był w humorze "pogadajmy albo ja będę mówił, a ty słuchał, czy tego chcesz czy nie".

Dom Bazyliszka

Wampir obrócił się na bok i podparł policzek na otwartej dłoni. Patrzył na Raczka dosyć długo. W końcu oderwał się od niego, spoglądając na jego... No cóż... seksowne spodnie.

-Mika to skrót od "Za bardzo się interesujesz" - powiedział, siadając.

Sięgnął do woreczka, nie odpowiadając na jego drugą zaczepkę.

-To co, zaczynamy? - uśmiechnął się do narkotyku, nie chcąc dłużej czekać.

Wziął w palce jedną kulkę i niemal z namaszczeniem wsunął ją sobie między wargi. Gulka na jego szyi poruszyła się wyraźnie, gdy przełknął.
Drugą kulkę również wziął między palce, zbliżając ją do ust Wampirka.

-Są słabe - odparł dla wyjaśnienia.

Dom Feniksa

- Skoro tak twierdzisz - mruknął, wzruszając ramionami i przeciągając się na pleckach. Przyglądał się, jak mężczyzna bierze używkę do ust i zmrużył oczy, obserwując jego jabłko Adama.
Przez chwilę miał ochotę warknąć, wstać i wyjść. A przynajmniej tak podpowiadała mu ta rozsądna strona. Ta druga, w pewien sposób zauroczona osobą Miki, przejęła jednak dowodzenie.

Chłopak uniósł się, opierając na łokciach i przysunął twarz do ręki starszego. Spojrzał mu w oczy, po czym spokojnie wysunął zakolczykowany języczek, "wypychając" kulkę z pomiędzy jego palców wprost między swoje rozsunięte wargi i wampirze kiełki. Przełknął ją i położył się z powrotem na plecach.

To był idiotyzm, Tameari pogonił sam siebie w myślach.

Dom Bazyliszka

Wampir opadł na plecy obok chłopaka, wpatrując się w sufit. Przymknął oczy, myśląc o leżącym obok niego chłopaku. O jego krótkiej bluzeczce, niesamowitych spodenkach i... Tych wargach, których wilgoć cały czas miał na opuszkach palców.

-Mikael - odparł nagle, sam nie wiedząc czemu.

Westchnął nagle głośno, czując już trochę działanie narkotyku. Sufit zafalował nagle, przybliżając i oddalając się od niego. Potrząsnął jednak głową.
Zaraz poczuł uderzenie gorąca, wygiął się więc delikatnie. A zaraz znów wszystko minęło.

Wykorzystał okazję i obrócił się w stronę Raczka.

-Czujesz już? - mruknął, nie otwierając oczu.

Dom Feniksa

Chłopak wyciągnął przed siebie dłoń, przyglądając się własnym palcom. Zamruczał cicho, z zadowoleniem, gdy przez jego ciało przepłynął impuls ciepła. Oblizał wargi, również okręcając się w jego stronę i układając wygodnie na boku. Skorzystał z okazji, przyglądając mu się ponownie. Uśmiechnął się pod nosem, unosząc dłoń. Zmrużył oczy, przesuwając powoli opuszkiem palca po wargach starszego.
- Czuję ciepło - odparł cicho, obrysowując usta wampira. Potem przesunął palce na jego brodę, żuchwę i skręcił na szyję, dotykając go bardzo delikatnie, właściwie tylko muskając. Pozwolił dłoni opaść tuż przy torsie starszego. Ponownie, bezwiednie oblizał wargi czubkiem języka. Mimowolnie wyprężył się lekko pod wpływem kolejnego impulsu ciepła.

Miał wrażenie, jakby świat poza łóżkiem na którym leżeli nie istniał, był jedną wielką przestrzenią niekończącej się czerni. Podobało mu się to.

Dom Bazyliszka

Mikael westchnął, czując prąd zarówno w miejscu, gdzie dotykał go Wampir, jak i na linii całego kręgosłupa. Zacisnął oczy, by po chwili otworzyć je i spojrzeć prosto w te Raczka.
Nachylił się do palców młodszego i wziął jeden z nich między wargi, ssąc lekko.
Nie był jednak w humorze na bezsensowne mizianie. Dlatego wyciągnął dłoń, objął nią szczękę Raczka i przybliżył się, by go pocałować. Przerwał mu jednak wybuch gorąca, mający swoje źródło gdzieś w okolicy klatki piersiowej. Wygiął się, mrucząc gardłowo.

-O kurwa - szepnął, czując jeszcze pozostałości po wybuchu

Dom Feniksa

Smok odruchowo zacisnął lekko palce na ramieniu starszego, drgając wyraźnie z powodu przechodzących po jego kręgosłupie impulsów ciepła. Przymknął oczy, odchylając głowę i westchnął cicho przez rozchylone wargi. Przez chwilę leżał tak, delektując się pozostałością ciepła, po czym otworzył oczy. Spojrzał na starszego, a jego ciało jakby przejęło kontrolę same nad sobą. Popchnął Mikę na plecy, samemu unosząc się i siadając mu okrakiem na biodrach. Oparł się łokciami po obu stronach jego głowy i nachylił się na nim.

Patrzył na niego roziskrzonymi oczami, gdy powoli, czubkiem języka przesunął po jego wargach. Zaraz jednak opuścił się niżej, całując jego usta z wprawą i cichym pomrukiem. Nie przerwał pocałunku, drgając, gdy poczuł następny impuls ciepła przesuwający się w dół kręgosłupa. Wsunął jedną rękę w czarne włosy wampira, bawiąc się nimi podczas pocałunku. Po chwili odsunął twarz, przyglądając mu się spod na wpół opuszczonych powiek.

- Lubię twój głos - mruknął cicho, uśmiechając się kącikiem ust.

Dom Bazyliszka

Wampir odpowiadał na wzrok chłopaka tak samo intensywnym spojrzeniem. Na jego pocałunek zareagował równie żarliwie. Zaśmiał się niemal histerycznie, gdy usłyszał co ten do niego mówi.

-To narkotyk w twojej krwi go lubi - odparł, nie hamując się jednak.

Położył chudą dłoń na ramieniu młodszego, by po chwili zsunąć ją na jego plecy i dalej - na pośladki. Równocześnie całował go mocno.
Wsunął ciekawskie palce pod seksowne spodenki Raczka.

-A ten w mojej kocha te twoje dziwkarskie spodenki - mruknął mu do ucha.

Dom Feniksa

Chłopak drgnął, odruchowo ocierając się o starszego i zaciskając lekko palce na jego włosach. Narkotyk nie narkotyk, nieważne. Głos starszego i tak przyprawiał go o przyjemne dreszcze.

Właściwie, gdyby był trzeźwy, zaprotestował by. Że nie dziwkarskie, tylko artystyczne. Ale nie był i bynajmniej nie miał ochoty protestować w związku z poczynaniami starszego. Pocałował go ponownie, mrucząc mu w usta i wsuwając ciekawską rączkę pod jego bluzkę, dotykając jego skóry. Nie odrzuciły go wystające żebra, nie miał teraz głowy, by się nad nimi zastanowić. I dobrze, jeszcze by mu się opiekuńczość włączyła.

Ale to potem. Tak, teraz to nieważne, nie kiedy czuł na ustach wargi Miki, pod sobą jego ciało, a na tyłku jego palce. Przygryzł delikatnie dolną wargę wampira i podrażnił ją językiem.

Dom Bazyliszka

Wampir sapnął zniecierpliwiony, podnosząc się do siadu i nie przerywając pocałunku. Szybko złapał dłońmi rąbek koszulki i zdjął ją prędko przez głowę.
Już po chwili znów dopadł do ciała Raczka, próbując zszarpać z niego spodenki.

Oddychał ciężko przez nos, a narkotyk w połączeniu z podnieceniem działał na niego coraz silniej. Wirowało mu w głowie, a tylko wyobrażona twarzyczka chłopaka była stabilna w jego umyśle.