Biblioteka Dolna

Dom Jednorożca

Poczekał chwilę, aż stukot kroków ucichł. Teraz mógł być pewien, że jest całkowicie sam. Podszedł do okna, przy którym usiadł, przytulając się policzkiem do szyby. Słonce dziś grzało słabo i chłodno. Cisza nie sprzyjała dobremu humorowi. Wraz z spokojem i samotnością powracało wszystko inne.

Czy kiedyś będzie mógł spotkać znów Nauczyciela? Aris mówi, że tak. Że to przecież możliwe. Je'ne jednak nie był przekonany. Przecież nawet nie pamiętał, jak ma na imię... Pamiętał jego dotyk, zapach i barwę głosu. Pamiętał jego wygląd, ale... imię? Dlaczego nie mógł przypomnieć sobie imienia?
Zagryzł wargę, po chwili wzdychając tęsknie.
Gdyby tylko mógł cofnąć się do tamtych chwil, nie potrzebowałby nic więcej.

Nauczyciele

Otwierając drzwi do biblioteki Fleur jak zwykle był raczej ostrożny. Co prawda przeważnie panował w niej raczej półmrok, ale a nuż ktoś wpadnie na pomysł poodsłaniania wszystkich okien? Wampir był dość silny by światło dnia nie zabiło go od razu, niemniej nie uważał uczucia towarzyszącego paleniu się skóry za przyjemne.
Widząc że jest bezpiecznie, wszedł do środka, nie obdarzając siedzących tam uczniów nawet spojrzeniem. Podszedł do biurka bibliotekarza, układając na nim stos książek. Chwilę rozmawiali cicho, po czym nauczyciel ruszył do drzwi.
Zatrzymał się dostrzegając kątem oka znajomą sylwetkę. Cicho zbliżył się do ucznia, chwilę stojąc nad nim i obserwując go w milczeniu. Stał w pewnym oddaleniu, tak by znajdować się w cieniu, unikając drażniących promieni słońca.
- Jak tam projekt? Sądząc z spojrzenia jakim wczoraj wieczorem przeszył mnie Seji to musi nie iść wam najlepiej, jeśli nawet jego zdołałeś wytrącić z równowagi...

Dom Jednorożca

Drgnął wystraszony, kiedy nagle usłyszał głos nauczyciela od psioniki. Nie wiadomo skąd, nagle pojawił się pan de la Veille. Szybko wstał, opierając się o okno i jednocześnie je zasłaniając, choć to zrobił nieumyślnie.
- Proszę pana.... - wymamrotał, opuszczając pokornie głowę. Nie rozumiał, dlaczego ten mężczyzna zawsze musiał się go czepiać. - Seji chciał najpierw się doedukować w zakresie psioniki...

Nauczyciele

- I dlatego jego spojrzenie omal mnie nie spaliło? Rozumiem. - Nauczyciel uśmiechną się cynicznie. - Przynajmniej już ze sobą rozmawialiście. To nieoczekiwanie szybki moim zdaniem postęp. - Dodał chłodno.
Spojrzenie nauczyciela mówiło wyraźnie, że sprawiający problemy uczeń jest dla niego czymś jak kamyk w bucie i najchętniej pozbył by się go przy pierwszej możliwej okazji.
- Kiedy macie zamiar zacząć coś na poważnie?

Dom Jednorożca

- Seji mówił, że jutro... - mruknął cicho, skubiąc rękaw koszuli. Mimo, że nie mógł zobaczyć nauczyciela, to doskonale czuł na sobie niezadowolone, złośliwe spojrzenie. Je'ne nie bał się go. Pan Veille nigdy nie dał mu ku temu powodu, ale... zawsze był okrutny i niesprawiedliwy. Często płakał po lekcjach z nim, nie mogąc wytrzymać tych wszystkich złośliwości. Był słaby. Na szczęście mógł udawać, że jest inaczej.

Odetchnął po chwili. Wiedział, że Seji chciał inaczej, ale w tej chwili Je'ne sądził, że była to jedynie jego uprzejmość.
- Proszę pana, ja myślę, że lepiej byłoby zrezygnować z tego. Seji ma dużo nauki i własnej pracy. Ja postaram się popracować sam.

Nauczyciele

Wampir westchnął z pełną rezygnacją.
- Czy ty naprawdę uważasz że magia umysłu jest czymś co można opanować w pojedynkę? - Zapytał głosem zdradzającym że jest na skraju załamania. - Chcesz, dam ci wybór... Albo ćwiczysz z Sejim, albo ze mną... Ja na twoim miejscu wybrał bym Sejiego. - Prychną, opierając się o regał.

Dom Jednorożca

- Ale... - burknął, z wrażenia milknąc. Dlaczego on musi być tak niemiły? To oczywiste, że nie chce ćwiczyć z nauczycielem. Tym bardziej, że Veille prędzej rzuciłby się z najwyższego piętra wieży, niż przeprowadził lekcje w miłej atmosferze. Za to Seji... wydawał się ostatnio taki miły. Co jeśli jednak faktycznie jest taki, jak reszta uczniów z Bazyliszka?
- Ja naprawdę mógłbym sam... - odezwał się w końcu z nadzieją w głosie.

Nauczyciele

- Dobrze. - Nauczyciel uśmiechną się szeroko. - Jeśli przyniesiesz mi kompletną dokumnetacie swojego rozdwojenia jaźni, pozwolę ci ćwiczyć w pojedynkę, nie ma najmniejszego problemu. - Sarknął. Po chwili jednak trochę mu przeszło. Popatrzył z rezygnacją na ucznia. - Słuchaj, chłopcze... Ja nie robię tego żeby cię męczyć. Jesteś na mojej specjalizacji, jeśli chcesz zdać do następnej klasy, to musisz osiągnąć pewien poziom... Przynajmniej spróbuj poćwiczyć z Sejim. Jeśli będzie aż tak fatalnie, to może czas pomyśleć o przeniesieniu na inny kierunek? - Dodał.

Dom Jednorożca

- Och, oczywiście - niemal warknął. Głos drżał mu od złości, choć brzmiało to niemal płaczliwie. - Szkoda, że nie nadaję się nawet do kuchni. Mógłbym przez przypadek kogoś otruć.

Nie dodał, że najchętniej otrułby pewnego nauczyciela psioniki. Dopiero po chwili, kiedy zorientował się, że jego słowa nie były zbyt grzeczne, zarumienił się. Skoro jednak już to powiedział, to nie będzie przepraszać. Uda, że był to jego zamiar.

Nauczyciele

Fleur wywrócił oczami.
- Na jutro napiszesz dla mnie wypracowanie, na temat: Dlaczego Psionika jest najwspanialszą z nauk magicznych i aby jej nauczać trzeba posiadać wybitne uzdolnienia i charakter. Minimum pięć stron. I tak żebym mógł się rozczytać... Oczywiście nie musisz pisać samodzielnie. Seji ci pomoże. - Zauważył chłodnym, metalicznym szeptem. - I lepiej się postaraj. Od oceny za to wypracowanie będzie zależała twoja ocena roczna. - Dodał, odwracając się i odchodząc, umyślnie idąc tak by było słychać stukot podkutych butów.

[pan nauczyciel z tematu]

Dom Jednorożca

Już chciał się sprzeciwić, kiedy szybko zrezygnował z tego pomysłu. Mogło być tylko gorzej. Z pięciu stron mogło być dziesięć... lub na przykład... och...
Je'ne osunął się po ścianie, siadając na podłodze. Ukrył twarz między ramionami, czując, że zaraz się rozpłacze.
Jak ma napisać ten referat? To przecież niemożliwe. A jak Seji się dowie...
Nawet się nie dowie. Przecież Je'ne i tak nie znajdzie go sam.

Po prostu... nie napisze tej pracy.
Gdyby mógł, chętnie otworzyłby okno tuż przy nauczycielu. Ot tak.

Seji siedział zakopany w książkach o psionice, gdy ktoś położył mu zimną dłoń na ramieniu. Zdziwiony popatrzył na "Florka" który bez słowa wskazał mu coś pod ścianą i ruszył dalej do drzwi.
- O rany... jestem za młody na macierzyństwo... - Jęknął do siebie półsmok wstając od książek i podchodząc do Je'ne.
- Coś się stało? - zapytał.

Dom Jednorożca

Nawet nie uniósł głowy, dalej siedząc na modłę sierotki Marysi. Pokręcił jedynie głową, słysząc pytanie.
- Nie, dziękuję, Seji - odpowiedział beznamiętnie. Wyobrażał sobie, co może powiedzieć nauczyciel, kiedy okaże się, że nie przyniósł zadanej pracy. - Tylko tu sobie posiedzę i poczekam, aż umrę.

- Jeśli teraz umrzesz, to zmarnujesz aż dwa dni mojego życia. - Seji uśmiechną się cynicznie. - Mowy nie ma. Nie waż się umierać, do puki nie będziesz w stanie odczytać z myśli Florka, przy jego pełnej obronie psychicznej, jaką bieliznę zakłada na rozbierane randki. - Dodał pochylając się i ujmując młodszego kolegę za ramiona, by następnie zmusić go do wstania.

Dom Jednorożca

Mimowolnie uśmiechnął się rozbawiony, choć od razu zagryzł wargi, zmuszając się, by jego twarz pozostała kamienna i bez wyrazu.
- Nie wydaję mi się, by te stare wampirzysko w ogóle chodziło na randki - mruknął ponuro i złowieszczo. - Zapewne dlatego nas karze, bo jest spróchniały i żadna kobieta go nie chce.