Las

Dom Smoka

Omoshiroi przystanął na chwilę, bo poczuł dość silne ukłucie w okolicy lewego płuca. Powstrzymał się od przetarcia wilgotnych oczu, bo wtedy Caldin napewno by się zorientował, że takie są.

-Nie chcę o tym rozmawiać.- powiedział, idąc dalej.

Chciał jak najszybciej dostać się do swojego dormitorium i wejść do łóżka. Był zmęczony psychicznie. Śmiech nauczyciela był dla niego najgorszą torturą.

Nauczyciele

- Już zacząłeś. Ale w porządku, nie będę cię cisnąć... Za to na zajęciach będzie zupełnie inaczej.

Caldin westchnął i po chwili ponownie zadrżał z chłodu.

- Ci też jest tak strasznie zimno...? - Spytał, szczękając zębami.

Dom Smoka

-Nie, nie jest.- odparł ponuro Omoshiroi, idąc przed siebie trochę szybciej niż dotychczas.

Nie chciał myśleć o niczym. Ani o chłodzie, ani o elfie, ani o niczym innym. Jego umysł jednak zupełnie bez jego woli kierował jego rozmyślania na niewłaściwe tory.

Nauczyciele

- Przecież widzę, też cały się trzęsiesz. Czemu się nie ubierasz cieplej? Ech, dzieciaki. - Caldin pokręcił głową. Wyciągnął rękę i objął chłopaka ramieniem, przyciągając do siebie.

- Wiem, że mówiłeś, że to gorsze niż dotyk ogra, ale tak nam będzie cieplej. - Powiedział cicho elf.

Dom Smoka

Omoshiroi odsunął się o krok, jednak po chwili został przyciągnięty przez elfa. I wtedy nie wytrzymał. Tego już było za wiele.

Zadrżał, stając w miejscu, a po chwili z jego płuc wymsknął się cichy szloch. Zakrył twarz dłońmi, pochylając się lekko do przodu. Chciał zasłonić to, co było w nim tak żałosne.

Teraz drżał już nie tylko z zimna.

Nauczyciele

Caldin rozszerzył oczy. Był całkowicie zbity z tropu.

- Co się stało? - Spytał cichym głosem. - Boli cię coś?

Delikatnie położył na plecach chłopaka swoją dłoń, w uspokajającym geście. Może było mu tak zimno? Czy może naprawdę nie chciał, aby ten go dotykał?

- Wybacz. - Powiedział Caldin, odsuwając się.

Dom Smoka

Omoshiroi nie odpowiedział, starając się uspokoić. I choć szloch ciągle targał jego ciałem, chłopak ponownie ruszył. Nienawidził samego siebie, za to jaki jest słaby.

Najgorsze było to, że na prawdę zrobiło mu się zimniej, gdy mężczyzna zabrał rękę.

Nauczyciele

Caldin szedł teraz obok Omo, lekko marszcząc czoło. Nie miał pojęcia, o co może chodzić temu chłopakowi. I w jaki sposób mógłby go uspokoić. Uznał w końcu, że najlepsze, co może zrobić, to zostawić go w spokoju. Przecież i tak uczeń nie będzie mu się chciał z niczego zwierzać. Nie był dla niego nikim ważnym. Jednak mimo to powiedział, zanim zdążył ugryźć się w język:

- Jeśli masz jakiś problem, możesz się wygadać. Na pewno już w porządku?

Dom Smoka

Chłopak prychnął i wbił pięści w kieszenie.

-Pewnie.- zakpił słabo.- Wszystko zaraz panu powiem! Bo nagle się profesor taki miły zrobił! Nie potrzebuję tego. Nie chcę! To jak pan udaje...- przystanął na chwilę, opierając dłonie na kolanach i obserwował kapiące mu z policzków łzy.- To pańskie niby- troszczenie się jest jeszcze gorsze.

Nauczyciele

Caldin westchnął, maszerując powoli przed siebie. Jego ramiona opadły w bezsilnym geście.

- No chce człowiek raz na rok być miły i tak go traktują... - Powiedział cicho, bardziej do siebie, choć dość wyraźnie. Potem spojrzał na Omo i przyglądał mu się przez chwilę. Nie wiedzieć czemu, zrobiło mu się nagle żal tego chłopaka. Może to przez alkohol krążący w jego krwi, a może przez samego Omo, który wyglądał zarówno smutno, jak i... słodko. Elf podszedł do niego i wierzchem dłoni starł z policzka chłopaka jego łzy.

- No, już nie płacz. Jesteś takim dużym chłopcem. Głowa do góry.

Dom Smoka

Chłopak odwrócił głowę w stronę mężczyzny i cichutko parsknął śmiechem.

Totalnie rozbroiła go wypowiedź elfa. Zachowywał się, jakby mówił do jakiegoś przedszkolaka.

W sumie, Omoshiroi zachowywał się teraz jak dziecko.
Otarł szybko swe mokre poliki i spojrzał na profesora łagodniej.

Nauczyciele

Caldin uniósł brwi, zastanawiając się, o co tym razem chodzi. Widząc jednak uśmiech na bladej twarzy chłopaka, rozluźnił się. Choć z drugiej strony zupełnie gubił się już w jego reakcjach.

- No, o to mi chodziło. Idziemy dalej? - Spytał, i nie czekając na odpowiedź, zaczął iść. Po chwili obejrzał się na Omo.

Dom Smoka

Omoshiroi westchnął cicho, patrząc na połyskujące włosy elfa. Ruszył po chwili za nim, garbiąc się lekko, co robił bardzo rzadko.
Zupełnie nie miał pojęcia, o czym myśli jego nauczyciel. Zdawał sobie sprawę, że jutro będzie myślał wyłącznie o śnie i wodzie, jednak nie miał pojęcia, o czym rozmyślał teraz.

Nauczyciele

Caldin poczekał na niego, by szli obok siebie. Nie mówił nic, nie chcąc popsuć tego chwilowego spokoju, widocznego wtedy na twarzy chłopaka. Elf złączył razem swoje dłonie i zaczął pocierać je o siebie. Było mu dość chłodno, głównie przez wiatr. Po chwili zaczął na nie delikatnie chuchać, chcąc je rozgrzać. Kątem oka obserwował idącego obok Omo.