Dom Hideyoshiego Ora

Inni

Hideyoshiego zaskoczyło trochę zachowanie Rosiera. Dłuższą chwilę zastanawiał się w ogóle, co on tu robi.
Obserwował go w milczeniu, przetwarzając jego słowa powoli. Na końcu zaśmiał się, nadal siedząc na kanapie.

-Czemu sądzisz, że mnie to obchodzi? - zapytał w końcu, zakładając nogę na nogę. - Nawet mi to na rękę. Jeśli zapuścisz w Shanae korzenie nieufności, Tamashi znowu do mnie przyleci... Z resztą, i tak kiedyś to zrobi.

Wstał z kanapy i podszedł do barku, wyjmując z niego butelkę wina musującego. Nalał sobie trochę do kieliszka i zamknął mebel, stając obok.

-Właściwie jedno mnie zastanawia - odparł po chwili, obserwując go badawczym wzrokiem. - Czemu jako najlepszy przyjaciel Shanae, chcesz zniszczyć jego związek?

Właściwie to miał jedną tezę, jednak nie miał zamiaru się z nią narazie zdradzać.

Inni

Uśmiechnął się pod nosem i spojrzał na niego ironicznie.
- Nie udawaj idioty... Proszę. Na pewno masz na to jakąś tezę, czyż nie? - zapytał z cynicznym uśmieszkiem, znów upijając łyk whisky wprost z butelki.
- Mam nadzieję, że uda mi się przyspieszyć "przylecenie" smoczka do ciebie - mruknął pod nosem, po czym odsunął kilka przydługich kosmyków z twarzy. Wstał i podszedł do niebianina powoli, uśmiechając się seksownie. Jak gdyby nigdy nic zarzucił mu ręce na szyje, uważając na butelkę alkoholu w ręce. Oparł się o niego biodrami i przesunął nosem po jego szyi w górę.
- Chcę Shanae dla siebie. Nazwij to miłością, pragnieniem, żądzą, zachcianką... Nieważne. Nie po to robiłem podchody przez tak długi czas, by Heiwa niszczył moje plany - mruknął, owiewając ciepłym powietrzem jego skórę. Zupełnie jakby mówił mu, że ma ochotę uprawiać z nim seks, a nie, czemu zamierza rozwalić czyjś związek.
- Po za tym... Nie szkoda ci, że mimo twoich starań, twoje wpływy się skończyły? - zapytał cicho i pocałował go tuż pod uchem, niczym kochanka. Uśmiechnął się pod nosem.

Inni

Hideyoshi prychnął pod nosem i położył dłoń na ramieniu chłopaka, odsuwając go od siebie i tym samym- po prostu ignorując. Dopił wino, zastanawiając się nad odpowiedzią.

-Mam nadzieję, że to przyśpieszysz, choć z drugiej strony to i tak kiedyś się stanie - powiedział. - Tamashi jest zbyt słaby, nie wytrzyma kolejnego kryzysu, czy kłótni. A z tego, co wiem, nadal nie wszystko ma z Shanae wyjaśnione.

Cofnął się i odstawił delikatne naczyńko na stolik, po chwili podchodząc do okna i zamykając je. Obejrzał się na Czorta i ruszył na piętro.

-Moje wpływy się nie skończyły - dodał jeszcze, nie oglądając się nawet i rozplątując krawat, który miał na szyi. - On nadal jest tylko małym cielaczkiem.

Inni

Syknął, gdy mężczyzna go odsunął, ale nie przystawiał się znowu. Słuchał go, uśmiechając się złośliwie pod nosem.
- Oczywiście, dopóki wierzy ślepo w twoją... przyjaźń - odparł, spokojnie stojąc na pierwszym schodku. Oparł się o balustradę i napił alkoholu. Patrzył na niego tymi kocimi oczyma i przez te kilka chwil dokładnie było widać, że nie jest jakimś tam bezbronnym, bezmyślnym hostem.
- I jeśli zdąży. Shan nie lubi konkurencji... I umie sobie z nią poradzić - dodał, uśmiechając się do jego pleców miło. Przeciągnął się i wszedł na piętro szybko. Ruszył za mężczyzną tanecznym wręcz krokiem.
- Szkoda, naprawdę szkoda... - mruknął pod nosem.

Męczenie mężczyzny było dla niego ciekawe.

Inni

Hideyoshi pokonał kilka schodów i odwrócił się do Czorta przodem, podnosząc brew. Oparł się rękami o balustradę, patrząc na niego z góry.

-Twój Shanae nic mi nie zrobi - powiedział. - Irytuje mnie to, jak pewni siebie obaj jesteście. Myślicie, że dacie radę każdemu, kogo napotkacie, a tak nie jest.

Odwrócił się od niego ponownie, odrzucając już krawat i zabierając się do rozpinania koszuli. Kierował się w stronę swojego gabinetu.

-Też mam swoje zdolności, których nikt w tym mieście nie zna, też mam swoje kontakty, które z łatwością umiem wykorzystać - dodał zaraz, nie patrząc nawet, czy młodszy za nim idzie. - I wcale nie zależy mi tak bardzo na Tamashim. To tylko kolejna z moich zabaweczek.

Inni

- Chciałbym, żeby był "mój" - mruknął pod nosem, dalej za nim idąc. Słuchał go spokojnie, po czym klasnął w ręce.
- Taak! Lubie "stanowczych, pewnych swoich umiejętności" facetów - roześmiał się, szczerząc kiełki.
- Zresztą, nie ważne. Znając moje szczęście, Shan z Tamashim w magiczny sposób przetrwają wszystkie burze, wyznają sobie gorącą i namiętną miłość, wezmą ślub, spłodzą małego smoko-wampirka i ruszą całą trójką ku zachodzącemu słońcu, na drugi koniec pierdolonej tęczy - powiedział, gdy weszli do gabinetu mężczyzny. Napił się alkoholu i usiadł na jego biurku, uważając czy nic na nim nie leży. Założył nogę na nogę i uśmiechnął się pod nosem złośliwie.
- Aż mdli od słodkości. Ale mam też i gorzko-kwaśny akcent, tada - rozłożył rączki, udając, że się kłania. Wyprostował się i oblizał usta.
- Ale nie po to do ciebie zawitałem - roześmiał się cicho, po czym napił się alkoholu.

Inni

Hideyoshi obserwował chłopaka w skupieniu, z lekkim rozbawieniem. Oparł się plecami o ścianę obok drzwi i dłuższą chwilę po prostu przyglądał się Czortowi.

-Właśnie - odparł wreszcie. - Po co "do mnie zawitałeś"? NIgdy cię tutaj nie zapraszałem.

"Nigdy nie zapraszam takich, jak ty" - miał ochotę dodać, jednak ugryzł się w język. Nie chciał być jeszcze zanadto nieprzyjemny. Poza tym cieszył się, że chłopak tak się go trzyma.

Inni

Chłopak uśmiechnął się pod nosem.
- Nie czekałem na zaproszenie - odparł, wzruszając ramionami. Oparł się z tyłu na wyciągniętej ręce, patrząc na mężczyznę kocimi oczami. Uśmiechnął się do niego seksownie, choć to nie było zamierzone.
- Nudziłem się. Wszyscy inni mieli już zajęty wieczór, zostałeś ty - odparł rozbrajająco szczerze, pokazując mu kiełki. Pomachał mu jeszcze butelką whisky.
- I masz alkohol. Plus podoba mi się twoje ciało, a obserwowanie różnicy twoich zachowań jest niezwykle interesujące. Ty masz swoje zabawy, ja mam swoje - znów wzruszył ramionami i upił łyk alkoholu, dalej siedząc na biurku.

Inni

Mężczyzna opierał się o ścianę i patrzył na chłopaka z rozbawieniem i podziwem zarazem. Uśmiechał się, z uniesioną brwią.
Miał zamiar go wyrzucić, jednak po tak szczerej odpowiedzi... Po prostu nie potrafił.
Stał z odpiętą koszulą. Zaraz sięgnął rękami do paska od spodni i wyjął go ze szlówek. Zaraz potem zsunął odzież razem z bielizną.
Został jednak w koszuli.

-To pij sobie, a ja idę się umyć - powiedział tylko i zaraz zniknął w łazience, zamykając za sobą drzwi na klucz.

Inni

- Jasne, nie przeszkadzaj sobie - wzruszył ramionami, upijając łyk alkoholu. Gdy mężczyzna poszedł do łazienki, zsunął się z biurka i przeszedł się po pomieszczeniu. Przesunął pieszczotliwie palcami po regałach i ułożył się wygodnie na fotelu koło okna, przewieszając nogi przez jeden podłokietnik, a o drugi opierając się nogami. Oparł głowę o oparcie fotela i upił łyk alkoholu. Przymknął oczy, na chwile dając sobie spokój z jakimikolwiek maskami. Westchnął cichutko, opuszczając rękę z butelką alkoholu tak, by go nie wylać.

Wyglądał jakby spał, spokojny, z delikatnym wykrzywieniem warg.

Inni

Hideyoshi umył się spokojnie, bez pośpiechu i wytarł się dokładnie. Założył świeżą koszulę i zapiął ją dokładnie. Na nogi założył zwykłe, czarne spodnie. Starannie uczesał włosy przed lustrem i wsmarował w dłonie krem.
Przeszedł drugimi drzwiami do sypialni i ułożył się na łóżku. Był zwrócony w stronę okna, z policzkiem opartym na otwartej dłoni. Zamknął oczy, nie przejmując się obcym w swoim domu.

Inni

Otworzył oczy, gdy usłyszał jak ktoś wybija okno tuż obok niego. Nie ruszył się z miejsca, obserwując dwójkę włamywaczy. Miał ochotę się zaśmiać, gdy nie zauważyli go i od razu podeszli do sejfu niebianina. Wstał powoli, obserwując ich poczynania.
- Nie masz wrażenia, że coś jest nie tak? - szepnął jeden z włamywaczy, a Rosier stanął za nimi w pewnej odległości i upił łyk alkoholu.
- Nie martw się. Też mam takie wrażenie, jak się do kogoś włamuję, a tam w pokoju nie zapowiedziany gość - powiedział głośno, na co jeden z włamywaczy wrzasnął. Odwrócili się, patrząc na czorta.
- Zabij go, zabij! - krzyknął jeden, a drugi jak na komendę rzucił się na rogatego. Ten zgrabnym ruchem uniknął wymierzonego do niego noża, przejął go i zabił włamywacza.
- Nie ładnie - mruknął, na co drugi włamywacz znów krzyknął, rzucając się do zbitego okna.
Nie zdążył.

Rosier pokręcił głową, pochylając się nad pierwszym ciałem i przeszukując je. Jak już są, to można skorzystać, nie?

Inni

Hideyoshi wstał gwałtownie, słysząc hałasy ze swojego biura. Jeśli Czort postanowił powybijać mu kilka okien, to chyba szlag go trafi.
Pośpiesznym krokiem wyszedł z sypialni i przez korytarz wszedł do gabinetu. Zamarł, lekko zdziwiony, widząc na podłodze dwa ciała. Zastanawiał się, kiedy to się wszystko, do cholery stało.
Z drugiej strony nie był zaskoczony. Nie rzadko zdarzało się, że ktoś próbował go okraść. Nigdy jednak nie zabijał zbrodniarzy. Po prostu ucinał im dłonie i kazał żyć - jeśli zdołali się odratować, z kalectwem.

Inni

Rosier kończył właśnie przeszukiwać pierwsze ciało. Stanął i popatrzył na niebianina, uśmiechając się słodko.
- Uwierzysz, jak powiem, że to nie ja? - zapytał miękko, unosząc ręce jakby się poddawał. Potem spokojnie podszedł do drugiego ciała, je również przeszukując. Zmarszczył brwi, odsuwając skrawek koszuli i odsłaniając biodro złodziejaszka.
- Hmm... No ładnie - mruknął pod nosem, patrząc na tatuaż. Potem wrócił do przeszukiwania ciała.
- Musisz sobie wstawić nową szybę. I nie wiem, czy nie poplamili dywanu - powiedział do mężczyzny, znowu się prostując i z zadowolonym uśmiechem oglądając wisiorek, który zerwał z szyi trupa.

Inni

Hideyoshi stał przodem do niego, z założonymi rękami opierając się o framugę. Zrobił nieszczęśliwą minę i wzniósł oczy ku niebu.

-Nie musiałeś ich od razu zabijać - powiedział, podchodząc bliżej, by im się przyjrzeć.

Kopnął jednego z nich, by odwrócić go na plecy i zobaczyć jego twarz. Uśmiechnął się, rozpoznając chłopaka. To był jeden z przygłupów, którego kiedyś Hideyoshi wykorzystał w bardzo kreatywny sposób.
Wyszczerzył się więc, ponownie obracając go na brzuch.

-Masz jakiś interes? - zapytał Czorta, przyglądając mu się.