Rezydencja Jakiegoś Pana Ważnego

Inni

Chłopak roześmiał się cicho, obejmując szyję mężczyzny ramionami.
- Czyli Keizo Ui. Lat 45, plus minus rok. Facet mało rozgarnięty, ale sprytny jak lis. I bogaty, obrzydliwie bogaty, co bardzo ułatwia mu sprawę. Mało z kim robi interesy, ale jak już to zyski są naprawdę spore. Nie ma rodziny, nigdy nie miał. Nienawidzi kobiet. Z twoich znajomych kontaktuje się z nim tylko Erno, ale za krótko go znasz, żeby cię przedstawił - powiedział mu do ucha, by dalej wyglądało to na zaawansowany flirt. Pogłaskał starszego po karku.
- Mogę cię z nim zapoznać, chyba że wolisz go tylko zobaczyć....

Inni

Hideyoshi zastanowił się chwilę, smyrając młodszego po udach. W sumie, jak już miał okazję poznać kogoś takiego, to czemu miał nie skorzystać.

-Przedstaw mnie mu, a potem lecimy do kogoś, kto zajmuje się zabójstwami - odparł. - Nie brakuje mi co prawda kontaktów jeśli chodzi i morderstwa, ale nowi zawsze się przydadzą. A przemytnictwo niewiele mnie interesuje.

Dotknął wargami ucha chłopaka, nadal smyrając go po nogach. Pociągnął zębami za kolczyk i zaśmiał się pod nosem. Te uszka były niezwykle słodkie.

Inni

Chłopak uśmiechnął się ślicznie i wymknął z objęć starszego. Stanął przed lustrem i poprawił włosy. Następnie złapał dwa kieliszki wina i - puszczając klientowi oczko - ruszył w prawy kąt sali. Siedział tam Keizo, patrzący nieufnie na wszystkich. Jego wzrok trochę złagodniał, gdy dostrzegł Rosiera, podającego mu kieliszek wina.
- Pan Ui... Cieszę się, że pana widzę - powiedział czort, uśmiechając się lekko. Mężczyzna wziął od niego kieliszek i wstał, odwzajemniając uśmiech.
- Mi też miło cię widzieć, Rosier. Twoje... rany... Już się zagoiły? - zapytał miło, głaszcząc delikatnie czorta po włosach.
- Tak, już wszystko w porządku. U Shanae również... - czort kiwnął głową i spojrzał na niebianina, by ten podszedł.
- Wybaczy pan.... To Hideyoshi Ora, mój... bliski znajomy - przedstawił go mężczyźnie, specjalnie przekoloryzując. Dzięki temu handlarz żywym towarem z miejsca spojrzał na niebianina łagodnie i całkiem ufnie.
- Keizo Ui... Zawsze miło mi poznać znajomych Rosiera - powiedział, wyciągając do niego rękę.

Inni

Niebianin podał mężczyźnie dłoń, dziękując w duchu Rosierowi.

-Hideyoshi Ora - przedstawił się, cofając uściśniętą rękę. - Mi również miło poznać.

Uśmiechnął się delikatnie i popatrzył na Czorta. Nie wiedział jak dokładnie ma się zachować, ale nie miał zamiaru udawać niemowy.

-Jak podoba się panu przyjęcie? - zapytał, ponownie kierując wzrok na starszego.

Starał się patrzeć na niego z szacunkiem, gdyż widać było, iż mężczyzna swoje lata miał. Nie chodziło już nawet o to, by mu się podlizać. Najważniejsza była kultura osobista i dobre wychowanie, a takie Hideysohi posiadał. No, posiadał, gdy miał z tego jakieś zyski.

Inni

- Szczerze mówiąc, oprócz przedstawienia przed, nie ma tu nic ciekawego. Bal przebierańców, tez mi coś - mruknął Keizo, a czort uśmiechnął się delikatnie, ale poważnie.
- W końcu każdy bal, przyjęcie czy bankiet jest pełne masek, nawet, jeśli nie mamy ich na twarzy... Czyż nie, panie Ui? - powiedział spokojnie, po czym upił łyk wina. Starszy uśmiechnął się, kiwając głową.
- Jak zawsze umiesz pięknie ująć to, o czym myślę, Rosier - pogłaskał chłopaka po policzku w czułym geście. Spojrzał na niebianina spokojnie, całkiem przyjaźnie.
- A pan, panie Ora? Co pan sądzi o tym... balu? - zapytał, lekko unosząc kieliszek.

Inni

Hideyoshi zastanowił się przez chwilę, jednak nie robił tego na tyle długo, by mężczyzna musiał czekać.

-Sądzę, że można zaobserwować niekiedy niezwykłe przebrania - powiedział. - Niektóre kreacje są naprawdę ciekawe. Nie wytrzymałbym jednak długo na takim przyjęciu - dodał.

Nie wiedział, czy powiedział coś, co mężczyźnie się spodoba, czy nie, ale przynajmniej powiedział prawdę. Liczyło się dla niego posiadanie własnego zdania i nie zamierzał się nikomu podlizywać. No, przynajmniej do tej pory nie spotkał nikogo, komu musiałby lizać dupę.

Inni

Keizo spojrzał uważniej na Hideyoshiego, a rogacz niemal jęknął w duchu.
Z takimi trzeba tak postępować, by myśleli, że twoje zdanie należy do nich...
- Patrząc na to od tej strony, to stwierdzenie jest niezwykle trafne. Nie zawsze możemy obserwować tak... rozmaite wcielenia. Mylę się, panie Ui? - Rosier szybko przekształcił wypowiedź Ory tak, by pasowała do poglądu starszego. Ten zwrócił wzrok na czorta i od razu zmiękł, na widok jego delikatnego uśmiechu.
- Tak, myślę, że pan Ora ma sporo racji pod tym względem - przyznał, znów głaszcząc hosta po włosach. Ten spojrzał na mężczyznę ciepło i łagodnie. Keizo mruknął coś do ucha czorta, a ten zarumienił się gwałtownie.
- Nie, nie, to nie taki "bliski znajomy". Jeżeli o to chodzi, to nie sądzę, bym znalazł bardziej odpowiedniego kandydata niż pan - westchnął cicho, a mężczyzna pokręcił głową.
- Rosier, mój drogi... Ja jestem już za stary na ślub, a ty powinieneś spędzić młodość z kimś w twoim przedziale wiekowym - tu jego wzrok powędrował do Ory, a czort niemal zaklął w duchu.
- Nie sądzę, by było mi dane coś takiego. Ale, z wielkim bólem, będę szukał dalej - uśmiechnął się, czując niebezpieczeństwo. Dopił swoje wino i ukłonił się lekko Keizo.
- Wybaczy pan, pani Ui, ale obiecałem Hideyoshiemu, że pokażę mu ogród, z którego tak słyną gospodarze...
- Ależ oczywiście, nie zatrzymuję was już. Rosier, panie Ora - Ui kiwnął im głową z szacunkiem i usiadł z powrotem na ławeczce, a czort - delikatnie ciągnąc starszego za rękę - wyemigrował w drugi koniec sali.
- Uh... Zawsze mi to robi - mruknął pod nosem z niezadowoleniem. Przyzwyczaił się, że Keizo traktował go jak syna, ale tego, że planował mu ślub nie mógł znieść.

Inni

Hideyoshi pożegnał się, już po chwili idąc dość szybkim krokiem za Czortem. Zastanawiał się, co odpowiedziałby Ui, gdyby Rosier nie poratował Ory.

-Dzięki mały - powiedział. - Nie sprawdzam się w podlizywaniu takim szychom.

Inni

Chłopak roześmiał się lekko.
- Nie chodzi o to, byś się im podlizywał. Musisz po prostu w umiejętny sposób przekonać ich, że twoje zdanie jest ich i że to oni pierwsi tak pomyśleli - mrugnął do niego, uśmiechając się figlarnie. Uwiesił mu się na ramieniu.
- Mordercy, mordercy... Znam dwóch "najlepszych", z czego tego lepszego tutaj nie ma - powiedział, dalej grając grzecznego hosta, wykonującego swoją pracę.

Zresztą, tak właśnie było, czyż nie?

Inni

Hideyoshi przewrócił oczami, łapiąc Czorta w pasie.

-Moim zdaniem to też jest lizanie dupy - powiedział. - Tylko w trochę innej formie. Zaprowadź mnie do tego, który tutaj jest, a potem może rzeczywiście przydałby się nam spacer po ogrodzie.

Inni

- Lizanie dupy jest wtedy, kiedy naginasz własny światopogląd, by zdobyć czyjeś zainteresowanie... Zresztą, zaraz ci to zademonstruję - mruknął, unosząc lekko brew. Spokojnie poprowadził go jakiś kawałek dalej... Po czym z cichym piskiem rzucił się na plecy jakiemuś facetowi.
- Naaaaarick! - mruknął słodko, pozwalając mężczyźnie odstawić się na ziemię. Ten odwrócił się przodem do czorta, uśmiechając się z wyraźnym zadowoleniem i rozbawieniem.
- Rosi... Słońce, gdzie się ukrywałeś, co? - przystojny, postawny blondyn roześmiał się, tuląc czorta do siebie i całując go słodko z pomrukiem. Czort momentalnie zarumienił się, wstydliwie spuszczając wzrok. Zaczął bawić się swoją siateczką.
- A no jakoś tak... Zresztą, nie ważne... Ważne, że cię znalazłem - uśmiechnął się z niewinnością i słodyczą do mordercy, tuląc się do jego boku i poruszając uszkami. Ten roześmiał się, głaszcząc go po uszkach.
- Znalazłeś znalazłeś... Ale jak widzę nie jesteś sam - blondyn spojrzał uważniej na niebianina. Czort kiwnął głową, uśmiechając się radośnie i ślicznie.
- Ah, taaak! To jest Hideyoshi Ora - przedstawił starszego, a morderca uśmiechnął się nikło.
- Narickhien. Miło mi poznać - powiedział, wyciągając do niego rękę. Uścisnął go dość stanowczo, patrząc mu w oczy, jakby traktował go jako ewentualnego przeciwnika o "względy" Rosiera. Chłopak uśmiechnął się słodko, puszczając oczko niebianinowi, kiedy morderca tego nie widział.

Inni

Hideyoshi zaśmiał się w duchu, widząc trzecie już tego wieczoru wcielenie Rosiera. Orę ciekawiło, kiedy był naprawdę sobą.

-Mi również - powiedział, oddając uścisk. - Ora Hideyoshi.

Wydawało mu się, że kojarzy skądś tego mężczyznę, jednak stwierdził, że będzie się nad tym zastanawiał nieco później. Jeszcze chwila na interesy, dopiero potem nadejdzie czas na przyjemności.

-Jak podoba się panu bal? - zapytał.

Inni

- Teraz już jest całkiem znośny... - mruknął Narickhien, tuląc do swego boku zarumienionego czorta, który uśmiechał się do niego ze słodką niewinnością. Czort stanął na palcach, całując mężczyznę w policzek i tuląc się do niego chętnie.
- A panu? - dodał blondyn, wracając trochę triumfalnym spojrzeniem na Hideyoshiego. W końcu, Rosier ewidentnie był zainteresowany nim, a nie jakimś wymoczkiem. Kociakopodobny patrzył to na jednego to na drugiego, machając delikatnie ogonem.

Inni

Hideyoshi przytaknął, zgadzając się z mężczyzną. Nie wydawał on mu się jakoś szczególnie przyjemny. W sumie dobrze, czego można się spodziewać po mordercy?

-Myślę, że jest całkiem... - zawahał się przez chwilę. - Całkiem udane.

Patrzył ze spokojem na tulącego się do zabójcy Czorta, zastanawiając się, czy ten nie obawia się, że któryś z jego "znajomych" zobaczy go obściskującego się z innym gościem. Nie była to jednak jego sprawa, więc zignorował swoje myśli.

Inni

Czort uśmiechnął się delikatnie, odsuwając od blondyna.
- Wybacz, Narick, ale obiecałem pokazać panu ogrody... - mruknął ze smutkiem, a morderca uniósł lekko brew.
- Praca wzywa, tak? - syknął cicho z widocznym wyrzutem. Rosier spojrzał na niego zranionym wzrokiem, a w oczach zalśniły mu łzy. Przysunął się z powrotem do blondyna.
- Narick... Wiesz, że ja... Ja nie mogę... - mówił cicho, smutnym, zrozpaczonym niemal tone. Morderca syknął cicho, ale przygarnął do siebie czorta i wyszeptał mu coś do ucha. Chłopak pokiwał głową, uśmiechając się niepewnie do mordercy.
- Dobrze... Więc... do zobaczenia niedługo.
- Tak. Do zobaczenia - mruknął blondyn, patrząc na czorta z lekkim uśmiechem, najwidoczniej już udobruchany. Spojrzał na niebianina i tylko kiwnął mu głową na "do widzenia".
Rosier szybko poprowadził Hideyoshiego na taras, który prowadził do ogrodów.
Mam nadzieję, że się nie rozmazałem mruknął w myślach i spojrzał w szybę, na swój nadal perfekcyjny makijaż. Odwrócił wzrok na niebianina.
- I jak, panie? Czy uważasz ten wieczór za udany? - zapytał, uśmiechając się uwodzicielsko.
I kolejna maska...